Er was eens… . Zelfs de meest harde wetenschappers, fysici en astronomen, proberen voortdurend alles wat in het al dan niet uitdijende heelal te verklaren. Klopt het model van de relativiteitstheorie van Einstein en de kwantummechanica? Er is nog veel onverklaarbaars. Wat is het gedrag en gewicht van elementaire deeltjes als Higgs, W-Boson en Charm-quark? Waarom is er een hoeveelheidsverschil tussen materie en anti-materie? Waaruit bestaat donkere materie? Hoe ontstaan zwarte gaten?

Sinds zaterdag is er licht aan de tunnel. De NASA DARTs ruimteverkenner, die inmiddels ons zonnestelsel achter zich gelaten heeft, had al een klein iets van afwijkingen in het centrum van Oost Vlaanderen waargenomen. Al die data zijn opgeslagen. Onlangs is de ruimtetelescoop James Webb uitgeklapt om nooit gekende zuivere beelden te maken van, om maar iets te noemen, de geboorte en sterven van sterrenstelsels en het met welke snelheid uitdijen met van het heelal. De opdracht voor het richten van de telescoop wordt door de miljoenen opgeslagen data bepaald. In principe dus ook die waarneming van destijds in Oost Vlaanderen.

Heel Vlaanderen blijkt een zwart gat en Gavere is het centrum. Echte BV’s en BVV’s wisten dat eigenlijk al lang. Een conclusie is niet eenvoudig, daar een zwart gat niet voor niets zwart is: zelfs licht verdwijnt erin. En wat blijkt, zaterdag 17 december zijn objectief duidelijk in Gavere zwak licht, met tegelijkertijd opvallende trillingen gemeten. Opvallend is dat op de meest duistere periode van het jaar: op de astronomische Winterwende. Een wetenschappelijke sensatie, die daarom veel wetenschappers beroert. Daar moet iets speciaals zijn in het stadje aan de Schelde. Historici associëren de Winterwende direct met de Zomerwende die een volk in een ver verleden met de grote keien van Stonehenge heeft vastgelegd. Dat volk was naar Schotland geëmigreerd, maar onbekend is waar vandaan. Is er een parallel met Gavere, waar mogelijk nazaten van een machtig volk de in de genen vastgelegde viering van de Winterwende viert? Dat ook hun voorvaderen van verre naar Gavere getrokken zijn is een zekerheid. Want decennialang was het gebied een zompig onleefbaar moeras.

Gaverse BV’s zien in dit alles het bewijs voor wat ze altijd al beweerd hebben: ze behoren tot een uitverkoren volk. Dat hun herkomst Gavere niet is, is een altijd verzwegen bijkomstigheid. Meer precies zijn de bestuurders van de volleybalvereining Felco Gavere de erfgenamen van de machtige Flamy, de heerser van het ganse gebied ten oosten van de brede geul die later tot de Noordzee zou overlopen.

Dit jaar is op 17 december de dag waarop Felco Gavere de zoveelste Winterwende organiseert: het traditionele volleybalgala. Het hele volleybalvolk, getooid met de Gouden Armband, van actieve spelers tot die uit een ver verleden, van jong tot grijs, verzamelt zich in en rond het traditioneel verduisterde volleybalveld.

En resem matchen wordt afgewerkt onder toeziend van toen al veel vertroebelde ogen. Aan het einde van de middag treden de ex-vaandeldragers, net niet meer in de kracht van hun leven, in het strijdperk. Aan de ene kant in lentegroen gehuld, de andere in hemelsblauw. En de respectievelijk libero’s in de kleur van de andere kant. Een meesteridee van de laatste wat nu ‘volksdesingner’ genoemd zou worden.

De avond is gevallen, de duisternis heeft al lang bezit genomen van de koude buitenwereld. ‘Voedselketen Lede’ druppelt binnen. Om een bekerwedstrijd voor de Cup Walrave te spelen tegen de elite spelers van het eerste actuele team van Felco Gavere. Ook dit keer inspelen en inmeppen. Ietwat speelser dan gebruikelijk. Het moment suprême is daar. De zijn de momenten de James Webb telescoop blijkt te hebben vastgelegd: elke krijger komt in eigen gekozen gespring onder hard en hitsig geluid uit een mist – verwijzend naar die boven het moeras van toen hing – uit de duisternis tevoorschijn. Gevolgd door krachtige spots.

De voor volleybal altijd lengtestatistiek geeft een ex-equo. Lede heeft veel jonkies binnen de lijnen. Een ouder paar op de tribune meldt dat de langste, want oudere en ervaren spelers op de bank blijven. Vooraf bepaald, want iets van lichamelijk niet topfit en de dag erop voor de beker van Oost Vlaanderen moeten aantreden.

Het scoreverloop is als te verwachten. Tegen het een klasse lager gestalde Lede neemt Gavere direct een ruime voorsprong. Bij 7 – 2 probeert de Lede-coach de storm te doen verstommen. Zonder succes. Gavere laat de bezoekers een handvol punten op afstand ploeteren, om met 25 – 13 de eerste set op haar, of is het zijn, conto te schrijven. Een verwacht scoreverloop maar niet het getoonde spel. Af en toe wel een harde passeeraanval, heel af en toe een blok en een goede leg, wel een goede opslagreeks en redelijke recepties, en ook wel enige gretigheid, maar het spel was nooit vloeiend, een enkele doodgewone 1 – 2 – 3, receptie, pass en aanval, punt. Te weinig concentratie, rommelig. En steeds maar weer die veel en veel te krappe passes. Zeker tijdens rallys. Nooit kregen aanvallers voldoende tijd om oplossingen te kunnen vinden. Terwijl Lede zijn gewone ding bleef doen, proberen met de voorhanden middelen.

Gewoon voortdoen in set twee doet Gavere direct al in moeilijkheden brengen: 9 – 10, 11 – 14. Door wat onervarenheid van Lede komt Gavere bij 16 – 16 langszij om met 25 – 21 de set binnen te rijven. Het spel is nog even belabberd, nog steeds niet om naar huis of de site te schrijven. Gavere zou gewaarschuwd moeten zijn.

De waarschuwing wordt volledig in de wind geslagen. Het gaat van kwaad tot erger. Mocht Gavere een mannenjeugdploeg hebben, die zou het beter doen. De frisgroene en messiblauwe oudjes van een paar uur eerder zouden Lede resoluut toetreding tot de volgende bekerronde hebben belemmert. Met dat in het hoofd opkomend woorden die ik hier niet zou durven herhalen zoals kut, klote, f**k. Uit pure ergernis staak ik voor het eerst in mijn leven het hanteren van de pen. In tegenstelling van wat de setstand 23 – 25 doet vermoeden, speelde Gavere als een kip zonder kop. Het net leek te hoog, zelfs voor de passes. Set 4 met 19 – 25 naar de vaantjes is de logica zelve.

De roep en gesmeek om een passeurswissel wordt dan godzijdank verhoord. En al snel is de volgende ronde alsnog bereikt. Laten we erover zwijgen. Even mijmeren voor de projecties van een roemrucht Gavereverleden op een doek bij de bar. De ellende werd al snel weggespoeld in aanwezigheid van zoveel lieve en aardige leden van het trotse volleybalvolk van Gavere. Diep in de nacht wandel ik het diepe duister in, met een intens prettig gevoel dat ik met al die mensen van Gavere heb mogen meeleven. Organisatoren vooral, en iedereen bedankt en tot volgend jaar. Ijs en virussen dienende. Er was eens … . PuntNL

Geen oog mee voor de beelden van vroeger, gericht op elkaar. In verbondenheid.

Herinnering aan de moerasmist,

Zou woorden niet durven uispreken, laats taan schrijven. Zoals kut, klote, f**k